Begin je week met Bach! Zijn cantates plaatsen wij in hun oorspronkelijke context, ingebed in een kerkdienst. De cantatediensten zijn gratis toegankelijk, met collecte na afloop.

Op deze 16e zondag na Trinitatis voeren Laurenscantorij en -orkest Bachs cantate Liebster Gott, wenn werd ich sterben uit. Angst, onrust, twijfel. Maar ook lieflijkheid, zorgeloze blijdschap, rust. Uiteenlopende emoties op de rand van de dood. Een onderwerp om liever te mijden, maar als Bach dit soort dieptes induikt ... 

In deze cantate reflecteert Bach op de lezing uit Lucas 7: het verhaal van de jongeling te Nain, die door Jezus uit de dood werd opgewekt. De lutherse theologie vatte deze geschiedenis allegorisch op: gelovigen mogen verwachten dat Christus hun zielen na hun dood tot eeuwig leven zal wekken; zij mogen daarom vol vertrouwen naar die dood uitzien, ja, deze zelfs verwelkomen als een noodzakelijke stap die hen dichter bij het eeuwige leven brengt.

Het openingskoor is een vierstemmig geharmoniseerd koraal, voorzien van een zelfstandige instrumentale begeleiding, met voor-, tussen- en naspelen. Door de bescheiden rol van het koor, dat slechts een kwart van de tijd actief is, geeft dit deel de indruk van een instrumentaal stuk. In het orkestrale palet schetst Bach de liefelijkheid van de dood. 

Het uitzien naar de naderende dood wordt voorafgegaan door bezorgdheid en angst, met een introspectieve aria door een onrustig zoekende tenor (Leon van Liere), in een triosonate met hobo d'amore en continuo. In de bas klinkt vermanend klokgelui.

In het door strijkers begeleide recitatief stelt de alt (Annette Vermeulen), boven knagende harmonieën, drie bange vragen. Zij laat de vraagtekens goed horen door geen van de drie zinnen op de grondtoon af te sluiten. 

Met de basaria (Wiard Witholt) kantelt de sfeer naar zorgeloze blijdschap. De traverso concerteert virtuoos, begeleid door strijkers.

De sopraan (Nicole Fiselier) neemt met een recitatief gerustgesteld afscheid van alles wat de wereld hem/haar te bieden had, gevolgd door het slotkoraal:

Herrscher über Tod und Leben,

mach einmal mein Ende gut,

lehre mich den Geist aufgeben

mit recht wohlgefaßtem Mut!

Hilf, daß ich ein ehrlich Grab

neben frommen Christen hab

und auch endlich in der Erde

nimmermehr zuschanden werde!

Toegang vrij, collecte na afloop.